Al in 1382 stond er in Beuningen een dwangmolen. In die tijd had de hertog van Gelre het zogenaamde windrecht verpacht aan Robert van Appeltern. Dit recht hield in dat de boeren in dit gebied gedwongen werden hun graan in de Beuningse molen te laten vermalen. In de Franse tijd, rond 1795 werd molendwang door Napoleon echter afgeschaft. Vanaf 1643 was de molen eigendom van jonkheer van Bemmel en zijn echtgenote Aleida van Ewijk. In 1699 werd de molen overgedaan aan Derk Gerritsen en diens vrouw, Maria van Lindenholt. Kort daarna, in 1703, waaide de molen in een zware storm om en werd helemaal vernield. De schade was groot en bedroeg zeker 1000 gulden, wat een enorm bedrag voor die tijd was. Derk Gerritsen liet de molen door een timmerman uit Heumen herbouwen, zodat de molen in 1704 er weer stond. Uit historische documentatie is echter niet duidelijk of de molen altijd op de huidige locatie heeft gestaan of circa 300 meter naar het oosten is verplaatst tijdens de herbouw. Omstreeks 1825 kwam de molen in bezit van Stoffer van de Pol en nog tot 1980 was de molen in bezit van zijn familie. De molen stond in deze regio daarom decennialang bekend als ‘de molen van Van der Pol’. Van der Pol liet in deze tijd ook een maalderijgebouwtje naast de molen bouwen om een stoommachine te plaatsen, zodat in windstille periode toch kon worden gemalen.
Rond 1940 kwam de molen tot stilstand, toen het loonmalen niets meer opleverde. Ook gaat het verhaal dat de Duitsers de molen verzegelden na invoering van de distributiewet. Maar hier hadden enkele inwoners maling aan. Zo werd in oorlogstijd 's nachts stiekem graan gemalen. Het meel en de zemelen werden gegeven aan de allerarmste gezinnen met kinderen. Tijdens het bombardement op Nijmegen van 22 februari 1944 klom molenaar Arnold van der Pol in de wieken op poolshoogte te nemen. Tot zijn schrik waren haast alle kerktorens, die van de Augustinuskerk, de Stevenstoren en de Molenstraatkerk plots verdwenen.
Na 1945 heeft de molen niet meer gedraaid, wat leidde tot stilstand en dus achteruitgang. In 1953 volgde toch herstel: de molen kreeg onder meer tweedehands Potroeden, die van een kleinere molen kwamen en iets waren verlengd. De toenmalig eigenaresse, Mej. M.S. van der Pol, heeft via diverse advertenties nog wel een nieuwe molenaar gezocht. Maar toen dit niet lukte volgde opnieuw een periode van verval. In de foto hiernaast uit omstreeks 1970 is dit goed te zien. Een paar jaar later, in 1976, keken de inwoners van Beuningen verbaasd op toen de molen in de steigers kwam te staan. Dit werd gedaan om diverse reparaties te verrichten, zoals het waterdicht maken van de kast. Echter was dit meer provosorisch, want de molen was aan een ingrijpendere restauratie toe. Toen de reparaties klaar waren, heeft toenmalig molenaar Reusen de molen in september 1977 weer eens laten draaien - ondanks dat molenmaker Coppens uit Bergharen hem dit stellig afraadde, gezien de bouwvallige staat van de molen en daarmee het risico op ongelukken.
In 1982 kocht de gemeente Beuningen de molen voor het symbolische bedrag van 1 gulden aan. Tien jaar later, op 13 februari 1992, kon het langverwachte herstel eindelijk beginnen. Inmiddels werd ook duidelijk dat dit neerkwam op herbouw, want slechts een paar balken waren nog goed genoeg om te hergebruiken. Maar er was meer aan de hand. Door uitbreiding van het dorp vanaf de jaren '60 stond de molen inmiddels in een nieuwe woonwijk. Verplaatsing naar het Heuvepark, zoals de gemeente eerst wilde, was voor de familie Van der Pol niet bespreekbaar. In overleg werd alsnog een goede oplossing gevonden om de windvang te verbeteren. Zo is de molen over ongeveer 12 meter naar het westen verplaatst en op een verhoging opnieuw opgebouwd. Vanaf 12 december 1993 is de molen weer geheel opnieuw opgebouwd. Een jaar later, 4 november 1994, is het monument vervolgens feestelijk in gebruik genomen door Dhr. De Bondt, gedeputeerde van de provincie Gelderland.
Na de grote restauratie kreeg deze tot dan toe naamloze molen de naam 'De Haag', naar de woonwijk waar de molen nu middenin staat en wat tevens de historische naam van dit gebied tussen Beuningen en Weurt is. Ondanks dat de molen weer kon draaien, duurde het nog tot eind 1998 voordat er weer graan door de molenstenen vermalen kon worden. Toenmalig molenaar Cor Huysmans heeft met hulp van steenmaker Hans Titulaer uit Plasmolen de twee maalkoppels weer in orde gemaakt. Hiermee werd aan de restauratiesubsidie van de provincie Gelderland voldaan: een maalvaardige korenmolen!
Sindsdien heeft de gemeente Beuningen, in samenwerking met vrijwilligers dit monument uitstekend onderhouden. Zo werd in 2003 het stenen halslager vervangen door een pokhouten blok, kwam in 2009 een hek rondom de verhoging en is in 2012 de molen uitgebreid geschilderd door de plaatselijke firma Dennissen. Vanaf 2014 laat een team van vrijwillig molenaars iedere week de molen draaien en stelt deze open voor bezoekers. Daarnaast is tegelijkertijd een molenwinkel geopend in het oude maalderijgebouwtje, 't Stoom. Hier worden diverse, ambachtelijk gemalen meelproducten uit de Oude Molen in Wijchen verkocht zoals brood- en cakemixen, onbewerkt meel maar ook zaden, pitten en vruchten. De molenaars zelf hebben vanaf 2014 de toeganspoorten naar het molenterrein, de molenzeilen en windborden geschilderd en gerepareerd, wat een aanzienlijke kostenbesparing voor onderhoud opleverde. Ook is het dak van de paraplu in 2016 geheel vernieuwd: de gepotdekselde planken zijn nu geheel vervangen door dakleer. In de toekomst staat de herinriching van het molenterrein (inclusief Theater de Molen en 't Stoom) op het programma, vanwege de authenticiteit en de uniekheid van dit molencomplex in Nederland en Vlaanderen. Wordt vervolgd!